Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015

Κείμενο στο blog του "Ιανού"




Blog Ιανού
Αγαπησιάρικη η σχέση μου με τον Ιανό, αν σκεφτεί κανείς ότι ο Νίκος ο Καρατζάς ήτανε το 2004, και η Ασπα η Χασιώτη, τότε επιμελήτρια του Ιανού, που αποφάσισαν να με ‘εκδώσουν’ με τον τόμο διηγημάτων «Καθρέφτες θαμποί. Τέσσερεις ιστορίες και μια αληθινή» που βγήκε ροζ χαριτωμένος και καλαίσθητος στη σειρά ‘Μικρός ΙΑΝΟΣ’.
Κομβική στιγμή στη ζωή μου και το δώρο θεόσταλτο που μου άνοιξε καινούργια μονοπάτια και μου έδωσε απασχόληση, νόημα και μπούσουλα στα χρόνια που ακολούθησαν.
Μπορείτε να φανταστείτε τι σήμαινε για μένα να δω ένα πρωί, Μάρτιος ήτανε μου φαίνεται, την αριστερή βιτρίνα στην Αριστοτέλους, διακοσμημένη δια χειρός Κατερίνας Δανιηλίδου να ‘ροζίζει’ από τους πολλούς ‘καθρέφτες’ κάτω από έναν αληθινό, παλιομοδίτικο, θαμπό απ’την πολυκαιρία, με κορνίζα βαριά, χρυσοποίκιλτη που η κοπέλα είχε κουβαλήσει από το σπίτι της και τοποθετήσει με αφορμή τον τίτλο του βιβλίου.
Μετά ακολούθησαν τα άλλα, «Το Διαμαντένιο Αλφα» και «Η ανάσα στο σβέρκο» από τις εκδόσεις Ψυχογιός, δυνατά μυθιστορήματα, με δραματική ένταση και ήρωες γήινους με λάθη και πάθη.
Στο «Διαμαντένιο Αλφα» που μόλις επανεκδόθηκε, ο μυθιστορηματικός φακός εστιάζει στις εφτά πρωταγωνίστριες, μέλη τη ίδιας οικογένειας σ’ένα διάστημα 150 χρόνων, και στην αφηγήτρια, την τελευταία της γενιάς της,  που ανεβαίνει στη σκηνή της ζωής της κυκλωμένη από ανεμοστρόβιλους, τυφώνες, καταιγίδες και αστροπελέκια και γίνεται αλεξικέραυνο για όλα τα καιρικά φαινόμενα που μαίνονται μέσα στην οικογένεια. Αυτή είναι που δίνει το βήμα στις γυναίκες της οικογένειάς της που ζήσαν πριν από την ίδια, να μιλήσουν για τις πράξεις τους και τις αιτίες που τις προκάλεσαν, αυτή ιχνηλατεί τις συμπεριφορές τους, προσπαθεί να βρει απαντήσεις γιατί αποτελούν δικά της κομμάτια που εξακολουθούν να παλεύουν ανειρήνευτα μέσα της.  
Ηταν απόρροια κληρονομημένων γονιδίων της γενιάς και του φύλου τους οι συμπεριφορές αυτές, ήταν τρόπος αντίδρασης στην αντρική σωματική και ψυχική βία που ασκήθηκε επάνω τους, ήταν ο σκοτεινός ψυχισμός τους και o ανεξέλεγκτoς ερωτισμός τους; Τι απ’όλα;
Οι γυναίκες στο «Διαμαντένιο Αλφα» με φόντο τους Βαλκανικούς πολέμους, τον Α’Παγκόσμιο, τα δραματικά γεγονότα του Μεσοπολέμου, τη Δικτατορία του Μεταξά, τη δίνη της Κατοχής, της Αντίστασης, και του Εμφυλίου, την μετεμφυλιακή Ελλάδα και τη Δικτατορία του ’67 κινούνται, πάσχουν, επωφελούνται των συγκυριών, αναδεικνύονται ή καταστρέφονται. Αναγκάστηκαν να δράσουν και το έκαναν με όποιον τρόπο μπορούσαν. Με υποταγή, με εξάρτηση, με ερωτισμό, με θηλυκότητα. Καμιά φορά και με εκδίκηση. Με δόλο και υπολογισμό.   Παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους, υποκινούν, διεκδικούν και υποδαυλίζουν, ουσιαστικά όμως παραμένουν έρμαια της οικογενειακής τους κληρονομιάς, των κριμάτων που η μια γενιά κληροδοτεί στην άλλη.  
Οκτώ γυναίκες, οκτώ ζωές συγκλονιστικές, κάθε μια με φορτία δυσβάσταχτα από ανομήματα, από παράφορους εξοντωτικούς έρωτές που πυρπολούν και αφανίζουν, από μυστικά και ψέματα τόσο τρομερά που όταν αποκαλύπτονται χαράζουν αμετάκλητα τις ζωές των ηρώων.
Η ζωή της καθεμιάς κουβαλάει αναπόσπαστα και την ιστορία ενός ή και περισσοτέρων αντρών με κύριο πρωταγωνιστή τον παππού της αφηγήτριας στον οποίο προσωποποιείται η δαιμονική αντρική φύση. Αυτός είναι που πυροδοτεί τις εξελίξεις, τις συγκρούσεις και τις ανατροπές. Οι άντρες όμως στο Διαμαντένιο Αλφα είτε σαν πατέρες, σύζυγοι ή εραστές είναι αυτοί που με τη συμπεριφορά τους κάνουν τις γυναίκες πιο δυνατές , τις σπρώχνουν ουσιαστικά να πάρουν τη μοίρα τους στα χέρια τους και να πολεμήσουν το Κακό με τα δικά του όπλα.
Σύμβολο-μοτίβο που συνενώνει τις αφηγήσεις και διατρέχει όλο το μυθιστόρημα είναι το κόκκινο σαλόνι, μάρτυρας οικογενειακών δρώμενων, κολαστήριο ψυχών, και το δαχτυλίδι, το διαμαντένιο Αλφα που περνάει από γενιά σε γενιά, «κρίκος σφιχτός που τον φορώ και με φοράει και δεν μ’αφήνει να περπατήσω σε δρόμους ελεύθερους», λέει η αφηγήτρια.
….γιατί νήματα του παρελθόντος καθορίζουν και τη δική μας πορεία, οι γυναίκες πριν από μας ετοιμάζουν το ταξίδι της δικής μας ζωής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου