Διάβασα τοβιβλίο της Ιουστίνης
Φραγκούλη-Αργύρη«Ερωτας στην ομίχλη», Εκδόσεις Ψυχογιός.Δυνατή γραφή, γλαφυρή,
περιγραφές που απογειώνουν, η μεταπολέμική εικόνα της ελληνικής επαρχίας.
Οι ήρωες ανάγλυφοι, πειστικοί, ξεπηδάν από τις σελίδες του μυθιστορήματος που διαβάζεται αβίαστα.
Στο βιβλίο συγκρούονται το μεγαλείο και η μικροπρέπεια, ο έρωτας και η ερήμωση της ανθρώπινης ψυχής, το μίσος και η αυτοθυσία, η αρχοντιά και η στενομυαλιά.
Σημαντική η αναπαράσταση των ιστορικών συνθηκών στον καμβά των οποίων κεντήθηκε η πλοκή των γεγονότων. Χρειάζεται μαστοριά να αποδοθεί σωστά η στιγμή όπου οι μικροιστορίες συναντούν τη Μεγάλη Ιστορία. Αποδεικνύει ότι η συγγραφέας χειρίζεται άριστα το υλικό της που είναι αποτέλεσμα έρευνας αλλά πιθανόν και να βασίζεται και σε φερέγγυες και αξιόπιστες προσωπικές μαρτυρίες.
Πολύ ενδιαφέρουσες είναι οι πληροφορίες που αφορούν την καθημερινότητα του χωριού,τα ήθη, τα έθιμα,τις γιορτές, τα φαγητά,στοιχεία που ανέθρεψαν και γαλούχησαν γενιές και γενιές και ξεχνιούνται εύκολα, όταν έχει φύγει κανείς σε μικρή ηλικία απ’το χωριό κι έχει μεταφυτευθεί σε άγονους αστικούς χώρους.
Πανέξυπνο το εύρημα του δηλητηριασμένου νερού και των συνεπειών του στην ψυχική υγεία των κατοίκων της περιοχής και φυσικά και οι συμβολισμοί που προκύπτουν απ’αυτό που τονίστηκαν από τη συγγραφέα χωρίς υπερβολές, με τη σωστή κατά τη γνώμη μου δοσολογία.
Ένα βιβλίο που σε ταξιδεύει πίσω σε χρόνο και χώρο,σου θυμίζει και σε εξοικιώνει ξανά με μια ελληνική πραγματικότητα ξεχασμένη.Ισως πρέπει να φύγει κανείς απ’τον τόπο του και να ζει μακριά ώστε να μπορεί να αξιοποιεί με τέτοιο σωστό τρόπο τις παλιές του θύμησες.
Διάβασα το βιβλίο της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη«Ερωτας στην ομίχλη», Εκδόσεις Ψυχογιός.Δυνατή γραφή, γλαφυρή, περιγραφές που απογειώνουν, η μεταπολέμική εικόνα της ελληνικής επαρχίας.
Οι ήρωες ανάγλυφοι, πειστικοί, ξεπηδάν από τις σελίδες του μυθιστορήματος που διαβάζεται αβίαστα.
Στο βιβλίο συγκρούονται το μεγαλείο και η μικροπρέπεια, ο έρωτας και η ερήμωση της ανθρώπινης ψυχής, το μίσος και η αυτοθυσία, η αρχοντιά και η στενομυαλιά.
Σημαντική η αναπαράσταση των ιστορικών συνθηκών στον καμβά των οποίων κεντήθηκε η πλοκή των γεγονότων. Χρειάζεται μαστοριά να αποδοθεί σωστά η στιγμή όπου οι μικροιστορίες συναντούν τη Μεγάλη Ιστορία. Αποδεικνύει ότι η συγγραφέας χειρίζεται άριστα το υλικό της που είναι αποτέλεσμα έρευνας αλλά πιθανόν και να βασίζεται και σε φερέγγυες και αξιόπιστες προσωπικές μαρτυρίες.
Πολύ ενδιαφέρουσες είναι οι πληροφορίες που αφορούν την καθημερινότητα του χωριού,τα ήθη, τα έθιμα,τις γιορτές, τα φαγητά,στοιχεία που ανέθρεψαν και γαλούχησαν γενιές και γενιές και ξεχνιούνται εύκολα, όταν έχει φύγει κανείς σε μικρή ηλικία απ’το χωριό κι έχει μεταφυτευθεί σε άγονους αστικούς χώρους.
Πανέξυπνο το εύρημα του δηλητηριασμένου νερού και των συνεπειών του στην ψυχική υγεία των κατοίκων της περιοχής και φυσικά και οι συμβολισμοί που προκύπτουν απ’αυτό που τονίστηκαν από τη συγγραφέα χωρίς υπερβολές, με τη σωστή κατά τη γνώμη μου δοσολογία.
Ένα βιβλίο που σε ταξιδεύει πίσω σε χρόνο και χώρο,σου θυμίζει και σε εξοικιώνει ξανά με μια ελληνική πραγματικότητα ξεχασμένη.Ισως πρέπει να φύγει κανείς απ’τον τόπο του και να ζει μακριά ώστε να μπορεί να αξιοποιεί με τέτοιο σωστό τρόπο τις παλιές του θύμησες.
Οι ήρωες ανάγλυφοι, πειστικοί, ξεπηδάν από τις σελίδες του μυθιστορήματος που διαβάζεται αβίαστα.
Στο βιβλίο συγκρούονται το μεγαλείο και η μικροπρέπεια, ο έρωτας και η ερήμωση της ανθρώπινης ψυχής, το μίσος και η αυτοθυσία, η αρχοντιά και η στενομυαλιά.
Σημαντική η αναπαράσταση των ιστορικών συνθηκών στον καμβά των οποίων κεντήθηκε η πλοκή των γεγονότων. Χρειάζεται μαστοριά να αποδοθεί σωστά η στιγμή όπου οι μικροιστορίες συναντούν τη Μεγάλη Ιστορία. Αποδεικνύει ότι η συγγραφέας χειρίζεται άριστα το υλικό της που είναι αποτέλεσμα έρευνας αλλά πιθανόν και να βασίζεται και σε φερέγγυες και αξιόπιστες προσωπικές μαρτυρίες.
Πολύ ενδιαφέρουσες είναι οι πληροφορίες που αφορούν την καθημερινότητα του χωριού,τα ήθη, τα έθιμα,τις γιορτές, τα φαγητά,στοιχεία που ανέθρεψαν και γαλούχησαν γενιές και γενιές και ξεχνιούνται εύκολα, όταν έχει φύγει κανείς σε μικρή ηλικία απ’το χωριό κι έχει μεταφυτευθεί σε άγονους αστικούς χώρους.
Πανέξυπνο το εύρημα του δηλητηριασμένου νερού και των συνεπειών του στην ψυχική υγεία των κατοίκων της περιοχής και φυσικά και οι συμβολισμοί που προκύπτουν απ’αυτό που τονίστηκαν από τη συγγραφέα χωρίς υπερβολές, με τη σωστή κατά τη γνώμη μου δοσολογία.
Ένα βιβλίο που σε ταξιδεύει πίσω σε χρόνο και χώρο,σου θυμίζει και σε εξοικιώνει ξανά με μια ελληνική πραγματικότητα ξεχασμένη.Ισως πρέπει να φύγει κανείς απ’τον τόπο του και να ζει μακριά ώστε να μπορεί να αξιοποιεί με τέτοιο σωστό τρόπο τις παλιές του θύμησες.
Διάβασα το βιβλίο της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη«Ερωτας στην ομίχλη», Εκδόσεις Ψυχογιός.Δυνατή γραφή, γλαφυρή, περιγραφές που απογειώνουν, η μεταπολέμική εικόνα της ελληνικής επαρχίας.
Οι ήρωες ανάγλυφοι, πειστικοί, ξεπηδάν από τις σελίδες του μυθιστορήματος που διαβάζεται αβίαστα.
Στο βιβλίο συγκρούονται το μεγαλείο και η μικροπρέπεια, ο έρωτας και η ερήμωση της ανθρώπινης ψυχής, το μίσος και η αυτοθυσία, η αρχοντιά και η στενομυαλιά.
Σημαντική η αναπαράσταση των ιστορικών συνθηκών στον καμβά των οποίων κεντήθηκε η πλοκή των γεγονότων. Χρειάζεται μαστοριά να αποδοθεί σωστά η στιγμή όπου οι μικροιστορίες συναντούν τη Μεγάλη Ιστορία. Αποδεικνύει ότι η συγγραφέας χειρίζεται άριστα το υλικό της που είναι αποτέλεσμα έρευνας αλλά πιθανόν και να βασίζεται και σε φερέγγυες και αξιόπιστες προσωπικές μαρτυρίες.
Πολύ ενδιαφέρουσες είναι οι πληροφορίες που αφορούν την καθημερινότητα του χωριού,τα ήθη, τα έθιμα,τις γιορτές, τα φαγητά,στοιχεία που ανέθρεψαν και γαλούχησαν γενιές και γενιές και ξεχνιούνται εύκολα, όταν έχει φύγει κανείς σε μικρή ηλικία απ’το χωριό κι έχει μεταφυτευθεί σε άγονους αστικούς χώρους.
Πανέξυπνο το εύρημα του δηλητηριασμένου νερού και των συνεπειών του στην ψυχική υγεία των κατοίκων της περιοχής και φυσικά και οι συμβολισμοί που προκύπτουν απ’αυτό που τονίστηκαν από τη συγγραφέα χωρίς υπερβολές, με τη σωστή κατά τη γνώμη μου δοσολογία.
Ένα βιβλίο που σε ταξιδεύει πίσω σε χρόνο και χώρο,σου θυμίζει και σε εξοικιώνει ξανά με μια ελληνική πραγματικότητα ξεχασμένη.Ισως πρέπει να φύγει κανείς απ’τον τόπο του και να ζει μακριά ώστε να μπορεί να αξιοποιεί με τέτοιο σωστό τρόπο τις παλιές του θύμησες.
Νοράκι μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς μας ήρθες στη μπλογκογειτονιά. Ευχαριστω που διάλεξες να είμαι η π΄ρωτη σου βιβλιοπαρουσίαση. Είσαι ένας θησαυρός.
Καλοτάξιδο να είναι το υπέροχο μυθιστόρημά σου, το περιμένω με λαχτάρα να το ρουφήξω.
Φιλί γλυκό